Látum f:X→Y vera fall þar sem X og Y eru hlutmengi í mengi rauntalna. Sagt er að f sé oddstætt ef fyrir öll x úr X gildir að f(−x)=−f(x).
Graf oddstæðs falls fellur í sjálft sig þegar því er speglað um y-ásinn og spegilmyndinni síðan speglað um x-ásinn. Þetta má einnig orða svo að graf oddstæðs falls falli í sjálft sig ef því er snúið um hálfhring.
Dæmi:
- Fallið f:R→R; f(x)=x√x2+1 er oddstætt því fyrir öll x∈R gildir að
f(−x)=(−x)√(−x)2+1=−x√x2+1=−f(x).
- Fallið g:R∖{0}→R; g(x)=x4+2x2+3x3+x er oddstætt því fyrir öll x∈R∖{0} gildir að
g(−x)=(−x)4+2(−x)2+3(−x)3+(−x)=x4+2x2+3−x3−x=x4+2x2+3−(x3+x)=−x4+2x2+3x3+x=−g(x).